Een simpel gebaar

Hoofdpersoon is Ann; ze is mooi en een beetje naïef. Door een ongeluk raakte ze haar gehoor kwijt. In plaats van met medelijden bekeken te worden, wil ze als volwaardige vrouw meetellen. Wanneer haar dan ook gevraagd wordt om een onderwijsproject in het weeshuis te realiseren, wil ze graag meedoen. De welgemanierde Andrew gaat haar helpen en natuurlijk ontstaat daar een voorzichtige relatie. Andrew leert zelfs gebarentaal om met Ann te communiceren. Maar hij worstelt met een groot schuldgevoel.
Kan Ann het opbrengen om te vergeven en de echte Andrew achter de gemaakte fout te zien? Een toegankelijke en makkelijk leesbare roman over het dagelijks leven van de welgestelde burgerij in het begin van 19e eeuw in Engeland. Er gebeuren geen heel spannende, ingewikkelde of grote dingen, waardoor het verhaal soms wat beschrijvend en langdradig is. Maar gaandeweg
worden de emoties en gevoelens uitgediept. Het verhaal krijgt een mooie wending als het weeshuis een klaslokaal krijgt, zodat kinderen kunnen leren lezen en schrijven. Al met al een zoete roman, compleet met zwierige zijden jurken, laarsjes en bonnetten, dienstmeisjes en koetsiers en met een voorspelbare verliefdheid, die na wat tegenslag uitloopt op een gelukkige relatie.