Ook zij horen erbij

In het eerste hoofdstuk staan stukjes over verschillende personen, zoals Jesaja, Habakuk en Henoch. Dan volgt een hoofdstuk over: Kinderen in de Bijbel. Kinderen hebben een eigen plaats. Ouders hebben de taak hun kinderen te onderwijzen over de grote daden van God. Het boekje komt als het ware steeds dichterbij: Kinderen in de gemeente. Het gaat hierin over Paulus; hoe Paulus kinderen bij de gemeente betrekt. En ook over Abraham. Ouders hebben ook de plicht om kinderen op te voeden in de kennis en vreze des Heeren; inscherpen, wijs maken tot zaligheid, met liefdevolle zorg. In de belijdenisgeschriften lezen we ook over kinderen, zoals van de erfzonde, van de Heilige Doop. Hoofdstuk 6 leert ons over de stem van twee puriteinen; Matthew Henry en John Bunyan. Het boekje vervolgt met het heden: crèche, zondagsschool, kinderclub. En verder over: wanneer mee naar de kerk? Samuël wordt als voorbeeld genoemd. Ds. Harinck geeft op eerlijke wijze aan dat het boekje als leidraad geldt. Elk kind is uniek. Ook in het meegaan en meenemen naar de kerk. Het blijkt niet (altijd) allemaal vanzelf te gaan. Een mooie tip volgt: ‘Vouw vooral uw handen en zie op God en Zijn belofte....’. Aandacht voor kinderen in de preek is belangrijk. Een taak voor de dominee, want een echte herder heeft aandacht voor heel de kudde. Op tere wijze wordt een hoofdstuk geschreven over hoe om te gaan met kinderen en hun indrukken. Ook staat er een praktische handreiking over: na de kerkdienst. In het laatste hoofdstuk: Verhindert ze niet... worden we op ernstige wijze bepaald bij de vraag: ben ik een verhindering? Nog klinkt Zijn stem: ‘Laat de kinderkens tot Mij komen en verhindert hen niet’. Een mooi en eenvoudig te lezen boekje. Op tere, nuchtere en praktische wijze worden gedachten over kinderen in de kerk beschreven.