De stem van mijn Liefste
”De stem van mijn Liefste” is deel 3a in de serie. Het bevat de eerste reeks brieven die Rutherford geschreven heeft
aan diverse personen. Het laat zien dat hij op pastorale wijze door middel van brieven veel betekend heeft. Rutherford had echter geen hoge gedachten van zichzelf. Hij kon het eigenlijk niet begrijpen dat mensen hem om raad vroegen
Zo lezen we in het aangehaalde boek van Whyte dat hij schrijft aan Robert Blair, die hem vragen stelde met betrekking tot het bevindelijke leven: ‘Het raakt me diep, dat een man als u zo’n hoge dunk van mij zou hebben’. In een andere brief aan Lady Boyd schrijft hij dat hij zijn liefde om brieven te schrijven verloren heeft, omdat de mensen dingen van hem dachten, waarvan hij wist dat ze niet waar waren. Hij schrijft: ‘Mijn witte kanten komen op papier, maar thuis is er veel zwart werk. Alle aanvechtingen die ik ervaar, zijn waar’.
Wellicht vraagt iemand zich af wat wij nu aan deze brieven hebben. In het voorwoord, geschreven door Robert
MacWard, wordt een antwoord gegeven op deze vraag. Hij vat de onderwerpen van de brieven treffend samen in drie zaken die we tenslotte de lezer willen noemen. Volgens hem worden de volgende zaken benadrukt:
1. Wat een hoge springtijen van blijdschap en vertroosting de ziel van deze man in zijn lijden vervulden en overstroomden, zozeer dat u soms leest dat hij zichzelf omschrijft als gepijnigd met een teveel aan liefde (o
zeldzame en gezegende ziekte!).
2. Soms komt u een gevoelige leegheid tegen. Immers, dit volle feestmaal is geen gewone kost en kan dat ook niet
zijn. Het kan wel het buitengewone nagerecht van Gods kinderen zijn, terwijl ze wandelen door geloof en niet
door aanschouwen.
3. In deze brieven komt ook vaak een derde toestand ter sprake, die het midden tussen de andere twee houdt: een zodanige gemeenschap met God, die erin bestaat dat de ziel een welbehagen in Hem heeft en zeer begerig is om Hem in alle dingen te behagen, zonder die buitengewone vervoeringen van blijdschap enerzijds en ook vrij van die diepe neerslachtigheden anderzijds. Dit is de meer gewone weg van de heiligen’.
Deze werken zullen ook onder ons zijn weg wel vinden. Maar laten we wel beseffen dat de taal veelal voor een
natuurlijk mens niet te verstaan is, omdat een natuurlijk mens niet verstaat de dingen die des Geestes Gods zijn. Hoe
noodzakelijk is daarom het toepassend werk van de Heilige Geest aan ons hart, bij aanvang en voortgang.
