• levering binnen 1-2 werkdagen
  • veilig betalen

Die zijn het die van Mij getuigen

Wat is de blijvende betekenis van het Oude Testament? Hoe lezen we het Oude Testament? Al vanaf het begin van het ontstaan van de kerk in haar nieuwtestamentische vorm zijn die vragen gesteld.

David Murray, die eerst als predikant een tweetal gemeenten in de Free Church (Continuing) in Schotland diende en van 2007 tot eind deze maand als hoogleraar Oude Testament en praktische theologie verbonden is aan het Puritan Reformed Seminary in Grand Rapids (VS), schreef een boek waarin deze thematiek aan de orde wordt gesteld. Welbewust schreef hij geen academische studie, maar een boek dat zich richt op gewone kerkgangers. Hij wil hun handvatten geven om Jezus in het Oude Testament te ontdekken. Terecht is hij ervan overtuigd dat de diepste zin van het Oude Testament voor ons verborgen blijft als we Hem daar niet vinden.

Het boek van Murray valt in twee delen uiteen. In het eerste deel vertelt hij hoe hijzelf met vallen en opstaan zicht kreeg op het feit dat het Oude Testament getuigt van Jezus. Welbewust gebruikt hij de persoonsnaam van de Middelaar. Weliswaar was Jezus als persoon nog niet geopenbaard, maar het hele Oude Testament is aangelegd op Zijn komst. In dit eerste deel komt naar voren hoe Jezus Zelf en de apostelen Petrus, Paulus en Johannes over het Oude Testament hebben gesproken.

 

Murray wijst erop dat het Oude Testament in de prediking vaak maar heel spaarzaam aan de orde komt. Mij dunkt wel dat dit in de Angelsaksische wereld meer het geval is dan binnen Nederland in de gereformeerde gezindte. Als redenen noemt Murray onder andere de doorwerking van de vrijzinnige zienswijze dat het Oude Testament het boek is van een andere religie, de leer der bedelingen die het Oude Testament niet rechtstreeks voor de kerk van belang acht, de extra inspanning die het verstaan van het Oude Testament vergt, de moralistische wijze waarop nogal eens vanuit het Oude Testament wordt gepreekt, de slechte wijze waarop vanuit het Oude Testament lijnen en lessen worden getrokken.

Murray maakt duidelijk dat hij pas gedurende zijn predikantschap het juiste zicht kreeg op de wijze waarop het Oude Testament blijvende betekenis heeft. Dat staat niet los van zijn eigen levensgang. Meerdere christenen zullen mogen belijden dat zij, al was het in de knop, dat zicht al aan het begin van hun geestelijke loopbaan ontvingen. Dan nog is het een worsteling en vraagt het om biddend de Schriften te onderzoeken om op de juiste wijze de aanwezigheid van de Heere Jezus Christus in het Oude Testament te verstaan.

 

In het tweede deel van zijn boek wijst Murray op tien manieren om Jezus in het Oude Testament te ontdekken en wel in de schepping, in personen, in Godsverschijningen, in de wetten, in de geschiedenis, in profeten, in typen, in de verbonden, in de spreuken en in de liederen. Bij dat laatste gaat het om de psalmen. Terecht schrijft Murray dat we ons in de psalmen tot Jezus richten, dat wij ze over Hem zingen en met Hem zingen.

Telkens beklemtoont Murray dat wij het Oude Testament eerst in zijn eigen context moeten lezen, maar ook dat het Oude Testament echt heenwijst naar Jezus. Dit is geen interpretatie achteraf die geen grond vindt in het Oude Testament zelf. Wel geldt dat wij met het licht van het Nieuwe Testament zaken helder zien die in de oude bedeling zelf nog in nevelen waren gehuld.

Als het gaat om de oudtestamentische wetten stelt de auteur terecht dat zij van Jezus en over Jezus gaan. Hij citeert in dit verband Galaten 3:19 dat de wet in de hand van de middelaar is gesteld. Theologisch is wat hij stelt helemaal juist, maar de context maakt duidelijk dat bij de middelaar hier niet aan Jezus maar aan Mozes moet worden gedacht. In onderscheid met het indirecte karakter van de wet staat het directe karakter van Gods beloften.

 

Ook als Murray vanuit Job 9:33 een lijn van de scheidsman naar Jezus wil trekken, roept dat vanuit de oorspronkelijke context vragen op. Job kan Gods leiding in zijn leven niet begrijpen en spreekt dan uit dat het onbestaanbaar is dat hij zijn geschil met God aan een partij boven hem zou kunnen voorleggen. Ook meen ik dat nog dieper dan Murray dat doet, verwoord kan worden dat Jezus plaatsvervangend de plaats van de falende partij in Gods verbonden heeft ingenomen.

Deze kleine kanttekeningen doen niets af van mijn grote waardering voor dit boek. Het is zeer toegankelijk geschreven en voldoet helemaal aan het doel dat de auteur voor ogen stond: de geïnteresseerde Bijbellezer hulp bieden om in het Oude Testament Jezus te zien en dat met de bedoeling dat harten nog meer gaan branden in liefde voor Hem omdat we de liefde van Hem dieper leren verstaan.

Die zijn het die van Mij...

David Murray
vanaf 1699