Een woonplaats voor de Heilige
Het moet een enorme klus zijn geweest, een proefschrift schrijven
over Ezechiël 40-48. Deze negen laatste hoofdstukken uit de
profetie vormen samen een flink gedeelte van wat God aan Ezechiël
heeft geopenbaard. Dit gedeelte is bijvoorbeeld net zo lang
als Paulus’ brieven aan de Galaten en Efeziërs bij elkaar opgeteld.
Toch wordt er over het slot van Ezechiël zelden gepreekt, behalve
over Ezechiël 47.
Het getuigt van moed dat de hervormd-gereformeerde predikant
A.J. van den Herik het slot van Ezechiël grondig heeft onderzocht.
De studie heeft een brede opzet. Hij gaat in op de wijze waarop
Ezechiël 40-48 in de geschiedenis is uitgelegd, bespreekt de
plaats van deze hoofdstukken in het geheel van de profetie, geeft
een hoofdlijn van dit gedeelte en werkt een aantal thema’s uit die
steeds terugkeren.
Voor een gemeentelid is het proefschrift waarschijnlijk moeilijk,
hoewel de auteur een heldere lijn aanbrengt en ook toegankelijk
schrijft. Voor predikanten is het nuttig om zo’n grondig werk over
een onbekend Schriftgedeelte te bestuderen. Het kan stimuleren
om over het slot van Ezechiël te preken. Ook die hoofdstukken
behoren tot de Godsopenbaring, die wijs maakt tot zaligheid.
De kern van het visioen is dat de HEERE
weer bij Israël komt wonen. Dit nadat
eerder de ‘heerlijkheid des HEEREN’ de
tempel verliet. De toekomstige verlossing
bestaat uit een vernieuwing van de tempel,
de stad, het volk, het land en de vorst.
Ofwel, het is een totale vernieuwing.
Ds. Van den Herik heeft het visioen vooral
uitgelegd vanuit de vraag wat Ezechiëls
tijdgenoten erin hebben gehoord. In een
wetenschappelijk werk is dat te begrijpen.
Een nadeel daarvan is dat de vervulling
van het visioen in Christus en Zijn offer
weinig aan de orde komt. De kanttekeningen
spreken daar vaker en veel rijker over.
En dat is nodig, want heel het Oude Testament
is een prediking van Christus, al is
het onder de schaduwen.
