Geloven zonder zien

De inhoud van deze gedichten spreken van vertrouwen, troost, bemoediging in dagen van zorg en verdriet, maar dat niet alleen. Ze getuigen ook van Gods genade in dagen van vreugde en blijdschap. Kenmerkend voor haar gedichten is het voortdurend heenwijzen naar de Bron van troost, Jezus Christus en Die gekruisigd is. Als illustratie neem ik het gedicht op met de titel: ‘Wij vliegen heen’ (blz. 68). Alweer is er een jaar voorbijgegaan. Wat gingen ze ook nu weer snel, de dagen. Misschien met vreugde, of met tegenslagen. Toch werden we er weer doorheen gedragen. Nu brak voor ons het nieuwe jaar weer aan. Gedenkend aan het oude, dat verdween, Zal nu dit jaar ook weer voorbij gaan snellen. O God, wil elke dag ons vergezellen En leer ons dan ook onze dagen tellen. Ze gaan zo vlug en ach, we vliegen heen. Doe ons toch leven in afhank’lijkheid Geef ied’re dag weer nieuwe moed en krachten. En moeten wij misschien door bange nachten, Leer ons dan onze hulp van U verwachten. Vertrouwend dat Uw hand ons veilig leidt. Eens komt het laatste jaar, we vliegen heen. Ook komt de laatste dag hier van ons leven. Maar wie zijn hart aan God heeft mogen geven, Behoeft voor deze dag hier niet te beven, Want hij komt Thuis die steunt op Hem alleen. Dat wij dan allen héden zijn bereid Éér onze tijd verglijdt in d’ eeuwigheid.