Woorden van wijsheid voor echtparen

De schrijver begint in de staat der rechtheid, met een overdenking over Genesis 2:18a (‘Het is niet goed dat de mens alleen zij’) en eindigt met een meditatie over Openbaring 19:9b (‘de bruiloft des Lams’). Zo wandelt hij de hele Bijbel door, op zoek naar ‘woorden van wijsheid voor echtparen’. De schrijver wil alleen op het vaste fundament van het Woord van God staan. Dat Woord is onveranderlijk, omdat Gód onveranderlijk is. En de huwelijke staat is heilig, omdat God heilig is. God haat de zonde, Hij straft de zonde. Er is dus geen compromis mogelijk met ‘wat gangbaar is’ of ‘wat ik anders zie’. Echtgenoten worden soms in wegen geleid die zij niet gewild hebben. Maar de Heere wil de gehuwden Zijn hulp en bijstand schenken, ‘ook wanneer men zulks allerminst verwacht’. De noodzaak van een waarachtig gebedsleven - juist ook samen! - wordt onderstreept. Uit de overdenkingen blijkt dat het in het (huwelijks)leven gaat om de eer van God. Noodzakelijk is de levendmaking uit onze geestelijke dood. Dat leidt tot een beginsel(!) van de nieuwe gehoorzaamheid. God kan met niet één (huwelijks)zonde gemeenschap hebben. Vereniging met die dierbare geestelijke Bruidegom is noodzakelijk. Alleen door verzoening van al onze zonden is er een eeuwige toekomst. Deze overdenkingen zijn werkelijk pareltjes. Het ‘Alzo zegt de HEERE’ is een verademing in een tijd, waarin de vorst der duisternis vurige pijlen richt op de heilzame scheppingsorde en waarin alles lijkt te wankelen. Helaas ook in eigen kerkelijke kring. Daarom: neem en lees!