Woorden van wijsheid voor onderwijsgevenden

We lezen op blz. 32 “Maar spreek goed over deze trouwe Verbondsgod en Hoorder van het gebed. Hij is het zo waard! Vertel maar Wie de Heere is voor een ellendige. Wie Hij wil zijn voor Zijn ellendig volk. Hoe goed het is om deze God (jong!) te zoeken en te vrezen. Laat het maar horen. Daar krijg je nooit veroordeling op.” Op blz. 57 klinkt door dat ons leven genadetijd is, voorbereiding op de grote eeuwigheid. We kunnen ons leven niet overdoen. Op blz. 58 wordt de vraag gesteld aan onderwijsgevenden of leerlingen dat aan hen merken. Op blz. 59 lezen we “Wat te denken van de kostbaarheid van de lestijd? Van de zorgvuldige voorbereiding van de les (wat merkbaar is in de structuur en het verloop ervan), het op tijd beginnen en op tijd ophouden. Laat toch merkbaar zijn, dat we de tijd ‘kostbaar achten.’ Laat elke vorm van dagdieverij en verborgen taakverzuim ons vreemd zijn. Want daar rust geen zegen op. De hand van de vlijtige daarentegen zal gezegend worden.” De auteur waarschuwt tegen een optimistisch kindbeeld en wijst naar het Bijbelse kindbeeld: aan allerhande ellendigheid, ja de verdoemenis zelf onderworpen maar ook in Christus geheiligd en daarom gedoopt (blz. 86). Op blz. 88 wordt geschreven over gewetensvorming. Het inscherpen van goede gewoonten zoals het morgen- en avondgebed.
Voor onderwijsgevenden is dit boekje een aanrader.