Geleid door de Geest
Bij De Banier verscheen ‘Geleid door de Geest’ (niet te verwarren met zijn boek ‘Het werk van de Heilige Geest’, dat in 2009 bij De Roo uitkwam). Winslow mediteert over Romeinen 8. Hij doet dat in vijfendertig overdenkingen.
Winslow zegt zelf over Romeinen 8: ‘Het vertrekpunt is: er is geen verdoemenis voor degenen die in Christus Jezus zijn. Vervolgens wordt de lezer meegevoerd over een weg waarlangs heerlijke bloemen geuren, de honing rijkelijk vloeit, een zachte voorjaarsbries waait, hemelse muziek klinkt en licht en donker elkaar op majestueuze wijze afwisselen – naar het eindpunt: niets kan ons scheiden van de liefde Gods in Christus Jezus.’
Winslow is echter niet eenzijdig, want al bij het eerste vers, waarin hij iets van de helse verdoemenis probeert te beschrijven, sluit hij af met: ‘Geliefde lezer, zonder waarachtige bekering is dit uw toestand en de eeuwige ondergang uw toekomst.’
Leven en dood
Na een lange meditatie over het eerste vers schrijft Winslow er zeven over de wandel naar de Geest en de wandel naar het vlees. Steeds wanneer de tekst er aanleiding toe geeft, schrijft hij over het grote verschil daartussen. ‘Praat met de astronoom over de sterren, met de aandeelhouder over zijn portefeuille, met de winkelier over zijn assortiment, met de boer over zijn veestapel, met de levensgenieter over zijn pleziertjes. Voor een vleselijk mens zijn zulke zaken zijn lust en zijn leven. Maar helaas, het einde van dit alles is de dood. Stel dat u nu eens van onderwerp verandert. Ga eens naar zo iemand toe en zeg hem iets over Jezus. Noem die Naam die de Kerk op aarde als een heerlijke geur opsnuift en die de Kerk in de hemel bejubelt. Bij hem roept die Naam geen enkele weerklank op. Het is alsof u tegen een machine praat. Hier heerst de dood!’
In het hart
Dan komt Winslow toe aan de werking van de Heilige Geest in het hart. Over Zijn leiding lezen we: ‘De Heilige Geest ziet de toekomst veel helderder voor Zich dan wij het verleden achter ons zien liggen. Het is dan ook onmogelijk dat Hij een verkeerde weg zou wijzen.’
En over Zijn getuigen met onze geest: ‘Als iemand met ootmoed en na veel gebed de werkingen van de Heilige Geest in zijn hart waarneemt, is het zeker geen hoogmoed om daaruit op te maken dat hij een kind van God is.’ Winslow weet nog meer bewijzen van het getuigenis van de Heilige Geest op te noemen.
Een aantal meditaties verder komt opnieuw het innerlijke werk van de Heilige Geest aan de orde. Dan gaat het over het meebidden en het meezuchten van de Geest. We lezen daar over Gods kind: ‘Over hoeveel biddeloze gebeden moeten we niet klagen! Zo vaak is ons hart niet verbroken door God, hebben we nauwelijks enig zondebesef, pleiten we niet op het verzoenend bloed van Christus, beseffen we niet dat God onze Vader is, denken we niet dat Hij ons werkelijk hoort, menen we dat Hij ons niet kan helpen en geloven we niet dat Hij gereed staat om ons Zijn zegen te schenken.’
En verder
De overige meditaties lijken niet over het werk van de Geest te gaan. Maar ook bij het lijden, de vernieuwing van de schepping, het meewerken van alle dingen ten goede, de heilsorde en de geestelijke strijd is de Geest duidelijk betrokken.
Prachtig is Winslows spreken over de schepping: ‘Het lijkt me niet ongepast om te stellen dat de schepping onze zorg verdient.’ De toelichting die volgt, is gelijk aan die van de hedendaagse milieubeweging. Winslow spreekt echter wel vanuit een andere wortel.
Er wordt wel gezegd dat we in een geesteloze tijd leven. Welnu, lees dan dit boek. Vol geest en leven!
