Breng me thuis
Linda, een alleenstaande moeder, probeert haar drugsverleden achter zich te laten. Haar vriend Fabian, de vader van haar kind, leeft niet meer. Hij werd onverwacht doodgeschoten in een steegje, terwijl hij zich al maandenlang niet meer met drugsdealers inliet.
Nu haar dochter Ellie negen maanden oud is, lijkt het Linda goed om Fabians familie in te lichten over het bestaan van het kind. Met name vader Van Heijningen, de rijke directeur van een groot familiebedrijf waarbij Fabian absoluut niet betrokken wilde zijn, wantrouwt haar bedoelingen. Christiaan, Fabians tweelingbroer, neemt als eerste van de familie contact met Linda op, maar heeft daarvoor wel strenge instructies van zijn vader gekregen: zijn vader is uit op een manier om het gezag over Ellie te krijgen, zodra uit een DNA-test gebleken is dat zij inderdaad zijn kleindochter is. Dat is Linda’s bedoeling natuurlijk nooit geweest. Tegelijkertijd is vader Hugo bang dat Linda een verleidster is, die na de ene zoon ook de andere zoon om haar vinger zal winden. De auteur neemt je direct mee het verhaal in, doordat ze in haar debuut vragen oproept die pas laat beantwoord worden, waardoor de spanningsboog lang overeind blijft. Kunnen de werelden van een ex-drugsverslaafde en die
van een rijke familie, die nog treurt om de dood van een van hun zonen, bij elkaar komen? Wie is de mysterieuze persoon die Linda op meerdere plaatsen in het boek bespioneert en denkt een slaatje te kunnen slaan uit haar contact met Fabians rijke ouders? In het verleden is er veel gepasseerd tussen Fabian en zijn familie. Kapotgereden auto’s, gestolen familiekapitaal. Hoe kwam Fabian zo recalcitrant, terwijl Christiaan zijn uiterste best deed om te voldoen aan zijn vaders verwachtingen over de opvolging in het familiebedrijf?
Door middel van goed gedoseerde flashbacks wordt gaandeweg het verhaal duidelijk wat zich in het verleden heeft afgespeeld. Het verhaal, dat meerdere onverwachte wendingen neemt en daarmee allerminst voorspelbaar is, vraagt erom om in één keer uitgelezen te worden. De gelijkenis van de verloren zoon, waarin de oudste zoon niet bepaald vergevingsgezind is, komt in het boek steeds weer terug. Op een onverwachte manier blijkt de kracht van het christelijk geloof, dat niet alleen levens verandert, maar waardoor mensen zelfs hun leven geven voor dat van een ander.
(MM)
