Donker water
Waarom laat God lijden toe? Wat is er goed aan het overlijden van een geliefde? En waar is God eigenlijk te midden van al het verdriet? Deze vragen zijn confronterend en scherp – en de antwoorden zijn niet
eenvoudig te vinden of te aanvaarden.
Hoofdpersoon Sophie uit de nieuwe roman van Gerdien Nijland worstelt met deze levensvragen na het overlijden
van haar man Mark. Is God wel te vertrouwen als Hij dit sterven toelaat? Sophie ontdekt dat anderen met dezelfde vragen geworsteld hebben. Ze ontmoet een hoogbejaarde vrouw, die haar levensgeschiedenis
met haar deelt. Daarin speelt de watersnood van 1953 een grote rol. Dat drama heeft veel mensen het leven gekost, onder wie vele dierbaren van deze oude vrouw. Zij leert Sophie met haar vragen naar God te gaan.
Zijn wegen zijn ondoorgrondelijk en wijs. De schrijfster weet twee verhaallijnen op een boeiende manier in
elkaar te vlechten. Het verleden laat zien dat er niets nieuws onder de zon is. De mens zal altijd met onbegrip en met waaromvragen kampen als het gaat om Gods weg in een mensenleven vol rouw en verdriet. God is immers niet na te rekenen?
„Wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede”, schrijft de apostel Paulus in de
Romeinenbrief. Deze tekst is de aanleiding voor Sophie geweest om naar de oude vrouw te gaan. De inhoud ervan wordt op een prachtige manier uitgewerkt tot een diepe waarheid die door het geloof omarmd mag worden.
