Een protestantse katholiek

Summier wordt over het geestelijk leven van Boos geschreven. Hij schrijft er zelf iets van in een brief. ‘Toen ontfermde God Zich over mij en liet het licht voor mij schijnen in het donkere land (vgl. Matth. 4:16). Het behaagde Hem om Zijn Zoon in mij te openbaren’ (p. 89). Hoewel hij soms contact had met protestanten, is Boos altijd rooms-katholiek gebleven. Dit is duidelijk merkbaar in het boek aan bepaalde uitdrukkingen, enz.

Verschillende benaderingen van mensen komen wat vreemd over. Bij het ‘laatste oliesel’ bij een vrouw, zei hij: ‘Luister, ik ben gekomen om je je zonden te vergeven in de Naam van Jezus, om je Zijn verdiensten en gerechtigheid te geven, om je Hemzelf te geven in de vorm van brood en wijn’ (p. 145).

Rekening houdend met ‘dat er enig bedorven zuurdesem in zijn opvattingen is binnengedrongen’ (p. 101; mening Charles Bridges in de Inleiding van de Engelse vertaling van Boos’ biografie), willen we dit boek ter lezing aanbevelen. 

Naar aanleiding van de Engelse versie zegt ds. J.C. Philpot: ‘Als wij het verslag lezen zoals het er staat, dan kunnen wij niet anders denken dan dat het duidelijk kenmerken in zich heeft van een Goddelijk werk’ (achterkant boek).