Mijn raad zal bestaan

Hij had een geheel eigen taalgebruik. Ter kennisname geven wij de nieuwjaarsmeditatie door die gaat over Lukas 1 3:8b ‘Heere, laat hem ook nog dit jaar, totdat ik om hem gegraven en mest gelegd zal hebben.’ “Zo ligt het oude jaar weer achter en een nieuw jaar ligt voor ons. We weten wel wat er in het oude jaar heeft plaatsgehad. Maar hoe het in het pas begonnen jaar zal gaan, dat weten we niet. Job zegt: ‘Wij zijn van gisteren en wij weten niet!’ Wij kunnen nog niet weten of zeggen of we over vijf minuten hier nog staan of zitten. Het kan nog binnen vijf minuten of met een onderdeel van een seconde dat God de pols stilzet, en de mens is niet meer! Het is de gewoonte dat men op Nieuwjaarsdag elkaar een gelukkig Nieuwjaar wenst. Er zal wel veel gehuicheld worden, maar er zullen er ook altijd zijn die het wel menen. Ze wensen elkaar ‘het beste’ toe. Maar het beste is ... een nieuw hart! Het beste wat ons kan overkomen in het nieuwe jaar is een God voor ons hart, een Borg voor onze schuld, en de Verzegelaar van God de Heilige Geest in het werk van de Middelaar. Dat is het beste! Ik weet geen grotere rijkdom. Zouden we elkander een grote som goeds toewensen, we zouden er maar last van hebben om het te bewaren. Maar waar genade is, daar hoeven we zelf niets te bewaren. Daar bewaart God het voor de Zijnen. Hij zorgt voor hen. Het is ook goed om elkander een gezond lichaam toe te wensen. Dat is ook veel. Dat is een van de grootste weldaden, na genade. Maar wanneer worden ze gewaardeerd? O, dat dit nieuwe jaar een bekeringsjaar voor ons, voor u en voor onze catechisanten geschonken mocht worden.”