Mistig spel
De 10-jarige Anh woont in het communistische Vietnam. Ze kan zo goed leren, dat ze van de partij op jonge leeftijd mag gaan studeren aan een middelbare school in de stad. Anh is blij, maar komt regelmatig in gewetensnood, want ze wil God, in Wie ze gelooft, niet verloochenen. En dat is niet eenvoudig in een land „waar het altijd mistig is. Zelfs als er geen mist hangt.” Een leraar merkt op: „De partij weet altijd wat het beste is voor ons. Mensen met een andere mening moeten bestreden worden.”
De schok is groot als Anh zegt: „Ik dien mijn land als ik God dien. Ik wil kinderen lesgeven, zodat ze over God kunnen lezen.” Anh verwacht van school te worden gestuurd, maar dat gebeurt niet. Uiteindelijk komt ze erachter dat er met haar een mistig spel wordt gespeeld en ziet ze maar één oplossing.
Af en toe volgen de gebeurtenissen in het verhaal elkaar snel op, zonder dat ze worden uitgewerkt. Van Deelen wil zo veel vertellen, dat de stijl af en toe wat afstandelijk wordt. Gedachten en gevoelens van Anh, die erg wijs is voor haar leeftijd, blijven dan op afstand.
Ook dit tiende deel in een serie over de ver-volgde kerk –een samenwerking met Stichting Open Doors– laat zien dat God wonderen doet op het gebed. Het geloofsvertrouwen van Anh is groot. Het verhaal eindigt veelzeggend: „Dankbaarheid vervult haar hart. God was er al die tijd en Hij zal bij haar blijven. Wat er ook gebeurt.”
Tegelijkertijd leert dit boek ons dat christenen in Vietnam ons gebed hard nodig hebben.
