Over de oprechte liefde tot de Heere Jezus
Er valt over dit recent uitgegeven boekje van Jakobus Koelman
veel goeds te zeggen. Het is eigenlijk één lofzang op de Heere Jezus
Christus. Oorspronkelijk schreef Koelman, de bekende nadere
reformator in de tweede helft van de zeventiende eeuw, dit geschrift
als een inleiding bij een door hem vertaalde prekenbundel
van Hugo Binning. Al spoedig werd de waarde van deze inleiding
ontdekt en volgden er in de loop der eeuwen onder verschillende
titels aparte uitgaven van. De meest recente daarvan is deze
uitgave, door ds. C.J. Meeuse in 2005 hertaald en uitgegeven, en
nu opnieuw gepubliceerd.
Geloof in de Heere Jezus en liefde tot Hem zijn de twee genadegaven,
waarin het geestelijk leven het duidelijkst openbaar komt.
Met deze stelling opent Koelman zijn betoog, waarin hij duidelijk
maakt hoe nodig het is de Heere Jezus lief te hebben. Dat doet
hij door eerst over de kenmerken te spreken van hen die Christus
liefhebben. Hij doet dat enerzijds om ongelovigen aan zichzelf te
ontdekken en de oprechte gelovigen te bemoedigen.
Vervolgens noemt hij een aantal ‘beweegredenen om Christus lief te hebben’. Daarin spoort hij mensen aan die deze liefde missen of menen te missen. Dat doet hij wervend en gunnend, maar ook heel pastoraal voor de zwakgelovigen die menen niets van deze liefde te kennen. Ten slotte bespreekt Koelman de middelen die ertoe kunnen dienen om Christus lief te krijgen. Ook nu weer spreekt hij ongelovigen en gelovigen aan.
De schrijver zet alles op alles om onbekeerde mensen de noodzaak van de liefde tot Christus voor te houden. Want Christus is volkomen in staat om zondaars van allerlei slag te behouden en zalig te maken. Hij biedt Zichzelf aan in al Zijn volheid en rijkdom, zonder onderscheid te maken. Zo tracht Koelman zijn lezers ertoe te brengen om tot Christus de toevlucht te nemen, in Hem te geloven en Hem langs die weg lief te gaan krijgen. Het getuigt van pastorale wijsheid dat Koelman ook nu weer de - vaak zwakke - gelovigen aanspreekt.
Dit inhoudelijk voortreffelijke boekje is op een mooie en verantwoorde manier door ds. Meeuse herschreven. De toegevoegde noten maken duidelijk dat ds. Meeuse een kenner van Koelman en zijn geschriften is.
Vervolgens noemt hij een aantal ‘beweegredenen om Christus lief te hebben’. Daarin spoort hij mensen aan die deze liefde missen of menen te missen. Dat doet hij wervend en gunnend, maar ook heel pastoraal voor de zwakgelovigen die menen niets van deze liefde te kennen. Ten slotte bespreekt Koelman de middelen die ertoe kunnen dienen om Christus lief te krijgen. Ook nu weer spreekt hij ongelovigen en gelovigen aan.
De schrijver zet alles op alles om onbekeerde mensen de noodzaak van de liefde tot Christus voor te houden. Want Christus is volkomen in staat om zondaars van allerlei slag te behouden en zalig te maken. Hij biedt Zichzelf aan in al Zijn volheid en rijkdom, zonder onderscheid te maken. Zo tracht Koelman zijn lezers ertoe te brengen om tot Christus de toevlucht te nemen, in Hem te geloven en Hem langs die weg lief te gaan krijgen. Het getuigt van pastorale wijsheid dat Koelman ook nu weer de - vaak zwakke - gelovigen aanspreekt.
Dit inhoudelijk voortreffelijke boekje is op een mooie en verantwoorde manier door ds. Meeuse herschreven. De toegevoegde noten maken duidelijk dat ds. Meeuse een kenner van Koelman en zijn geschriften is.
